De oorsprong van dit gemeentelijk monument in het centrum van Utrecht stamt uit de 16e eeuw. Gedurende de eeuwen is de woning steeds aangepast aan de behoeftes van dat moment. Wonen in de stad op een klein oppervlakte is een actueel thema. Interieurarchitect Alex Groot Jebbink laat zien dat dit met een goed doordacht plan en met respect voor de geschiedenis ook prima past in een monumentaal pand.
In deze kleine stadswoning zijn de woonfuncties bewust omgedraaid. De beschikbare ruimte op de eerste woonlaag was veel geschikter voor slapen en baden dan de krappe zolder, waar geen ruimte was voor een toilet, badkamer en de zogenoemde technische ruimte. Voor het woongedeelte op de bovenste woonlaag werd de niet-originele vlieringvloer verwijderd en kwam het hoge puntdak tevoorschijn. Licht speelt een belangrijke rol in deze verbouwing. Het beschikbare daglicht wordt zo veel mogelijk gebruikt door kleine delen van elke verdiepingen af te pellen en verbinding te maken tussen boven en beneden. Door het licht zo goed mogelijk over alle verdiepingen te verdelen ontstaat openheid en verbinding. Als de lampen beneden aanstaan, zie je dat boven. Een duidelijke ontwerpkeuze om het gevoel dat je alleen bent te voorkomen. ontwerp t/m directievoering | Alex Groot Jebbink Interieurarchitect & productontwerper opdrachtgevers | particulier locatie | Utrecht status | opgeleverd 2018 aannemer | Bouwbedrijf Nap & van Ginkel keuken | Interieur Collectief Woerden styling | Jose Martens Fotografie | Rene van der Hulst
